dinsdag 28 oktober 2014

Victor en Rolf

Jullie kwamen hier binnen, als twee bange donsballetjes.
Amper 3 dagen oud, verstoten door ''mama''.
Gelukkig had mensen-oma jullie gevonden
Rillerig onder een bosje, moederziel alleen.

Amper een paar gram,
Bange oogjes keken in het rond
''Waar is mama?''
Leken jullie te vragen.

Gelukkig had mensen-oma jullie meegenomen
En jullie verwend met lekker eten
Als ze jullie nu zou zien
dan zou ze het wel weten

Nu, een paar maanden later
Zijn jullie groot, en sterk
Toch, zien jullie mij nog als ''mama''

Hoe vaak zitten jullie op mn schouder,
en Victor zelfs op mijn hoofd
Ik koester jullie, en ben jullie goed aan het verzorgen
Dat heb ik toch beloofd

Ik ben van jullie gaan houden
Al zijn jullie ''maar kippen''

Nooit gedacht dat kippen zoveel te beweeg kunnen brengen
Zoveel liefde kunnen geven
En ontvangen

Ik had me geen mooier cadeautje kunnen wensen,

dan mijn VICTOR EN ROLF!!


Hier waren jullie echt nog donsballetjes!
En gek op meloensap, het liefst bij ''mama'' van het bord. In een hok bleven jullie toch niet, jullie wilden op schoot, van 't bord eten, of op mijn schouder tijdens het afwassen.



In een kokosnoot kan best lekker zitten he Victor!


Jullie sliepen liever op mijn eetkamerstoel dan op een stok!



Dat was even schrikken! Jullie zaten graag op schoot, bij de televisie. Als een soort hondje. Vaak vielen jullie ook nog in slaap. Kan me goed herinneren, dat Victor haar kopje liet zakken om te slapen. Dit keer vloog Victor op, waardoor Floyd zich rot schrok, en opsprong. Daar was Rolf niet op voorbereid, en vloog zo uit beeld. Ach gossie.




Hier waren jullie ietsjes groter, niet echt kuiken meer, maar ook niet volwassen. Jullie groeien als kool!! 
Lekker op schoot bij mij en Frank (een huisgenoot/vriend) Rolf trok zn pootjes in, en ging slapen.




Victor had slaap, wat een gaap! En dat meerdere keren achter elkaar. Wat was (en BEN) je toch een 
schatje

.

Hier zijn jullie al groot, maar nog steeds piepen jullie als kuikens. Ach, het heeft wel wat (schattigs).




Omdat mijn zijdehoenderhaan weleens lelijk tegen jullie uit wil vallen, hebben jullie een eigen voerplaats gekregen toendertijd. Nu eten jullie van het dakje van de ren, of uit mijn hand.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Zend ons een berichtje!