De lente begint weer!

De knoppen aan de bomen, de rozen die zelfs al (vervroegd) bloeien.. Het blijft ook al langer licht! De winter keert ons zijn rug toe, en de schapen zijn drachtig. Sneeuwklokjes sieren de randen van 't weiland, kalfjes worden geboren. Het geeft toch wel een fijn gevoel. Vandaag was ik op pad, om bij dit verhaal wat plaatjes te schieten. En, over schapen gesproken; ik heb er eentje gered. Ze lag zo hulpeloos -en drachtig- met haar pootjes in de lucht te spartelen. Heb haar -samen met wat voorbijgangers- overeind geholpen. Dankbaar keek zij nog even achterom, en is toen weer naar haar kudde gelopen.